Donatie van Vida XL foundation
Het Limburgs Schutterij Museum heeft recent een donatie vanuit de Vida XL foundation mogen ontvangen. Jasper Heesakkers bood namens de foundation een cheque van € 5.000,- aan in de paarse bedrijfskleuren die door een delegatie van het museumbestuur en de conservator in grote dankbaarheid aanvaard werd. Het museum is doende een bijzondere schutterscollectie te verwerven. Dit plan sprak de Vida XL foundation in het bijzonder aan. Vida XL is een bedrijf met een enorme logistieke organisatie dat de afgelopen jaren een immense groei heeft doorgemaakt en middels de foundation ook iets terug wil doen voor de regio.
V.l.n.r.: Ger Koopmans, oud-OLS-president; Gerard Fokkens, museumvoorzitter; Henk Vossen, oud-museumvoorzitter; Luc Wolters, conservator; en Jasper Heesakkers namens Vida XL.
Foto: Cor Wilbers.
Gerard Engels, Tegelen.
Foto: Rob Timmermans.
In memoriam Gerard Engels,
Wij treuren om het heengaan van Gerard Engels. Gerard was van 2002 tot 2019 secretaris van het bestuur van het Limburgs Schutterij Museum. Nadat het museum op de vorige locatie in klooster St.-Gregor werd verwoest door brand, heeft hij restauratiewerk verricht en mee gezocht naar een nieuw onderkomen. Nadat dit werd gevonden in de nabijgelegen voormalige Sint Rochuskerk, heeft hij zich intensief ingezet voor de inrichting en herhuisvesting van het museum. Op onvermoeibare en eigen wijze was Gerard betrokken bij tal van museale initiatieven en activiteiten.
Tevens was hij vanaf 1996 secretaris van de Garde Tegeliers, die zich als doel heeft gesteld het culturele erfgoed van Tegelen te bewaken en veilig te stellen en die het op zich had genomen om het schutterijmuseum in Steyl-Tegelen te vestigen. Diezelfde secretarisfunctie bekleedde hij sinds 1997 bij Loterijvereniging de Toekomst (sinds 1997) en bij de
Vrienden van Harmonie Sempre Avanti (vanaf 2000). Tenslotte is Gerard Engels mede-initiatiefnemer van de stichting ‘Jao det is Tegels’, die jarenlang een carnavalsmiddag met optredens van lokale artiesten organiseerde. Gerard werd koninklijk onderscheiden als lid in de Orde van Oranje Nassau. Daarnaast is hij ook namens het schutterswezen onderscheiden door opname in de Orde van de Rode Leeuw. Wij verliezen in hem een groot museum- en schuttersvriend.
Bestuur en vrijwilligers van het Limburgs Schutterij Museum
Huub van Cruchten
lid van verdienste en oud-koning van schutterij Sint-Sebastianus Herkenbosch, waarvan hij 46 jaar lid was. Huub was ook uiterst actief als vrijwilliger bij het Limburgs Schutterij Museum, waar hij mede de balie bemenste & toezicht hield, zich bekommerde om archief en documentatie en ook actief keek naar bruiklenen die in het museum op zijn plaats waren. Geboren 27 mei 1945. Overleden 20 oktober 2021. Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Schutbroeder in de Orde van de Rode Leeuw.
Huub van Cruchten, Herkenbosch.
Foto: Rob Schouwenberg (LSM).
Vrijwilligersbijeenkomst Limburgs Schutterij Museum
Het bestuur en de vrijwilligers van het Limburgs Schutterijmuseum kwamen, na de lange Coronaperiode voor het eerst weer bij elkaar op woensdag 8 september 2021 bij de jaarlijkse vrijwilligersdag. Vele vrijwilligers kwamen op deze middag bij elkaar om vooral met elkaar te kletsen en ervaringen te delen en natuurlijk ook vooruit kijken naar de toekomst. Deze middag stond ook in het teken van de jubilarissen, maar liefst 22 jubilarissen werden in het zonnetje gezet voor al het vrijwilligerswerk, wat zij verrichten in het museum.
- Jo Beeren is al 16 jaar actief als vrijwilliger. Hij vervult baliediensten en rondleidingen. Jo is een spraakwaterval op schuttersgebied. Ook heeft hij bijdragen geleverd aan de documentatie van het museum.
- Jack Beurskens is al 19 jaar actief in het museum , hij is de technische man met twee rechterhanden. Voor elk probleem heeft hij een praktische oplossing. Hij is op alle fronten thuis, timmert, schroeft, maar begeleidt ook het schieten voor de jeugd en beschrijft binnengekomen stukken.
- Bert Crapels is al 16 jaar actief binnen het museum en vervult de baliediensten en kenmerkt zich door zijn rustige en plezierige omgang met bezoekers.
- Sjraar Derix is al 24 jaar lid als vrijwilliger. Bij het museum verricht hij baliediensten en kan hij veel over het schutterswezen vertellen.. Bovendien heeft hij een goed contact met de lokale basisschool van Posterholt, die hij voor de voorbereidingen van het Kinjer OLS regelmatig naar het museum gebracht heeft.
- Sjraar Engels is 15 jaar actief voor het museum. Vanuit de Tegeliers is hij ook lid geworden van het bestuur Limburgs Schutterij Museum in 2002, hij bekleedde de functie secretaris tot mei 2019 oftewel circa 13 jaar. Hij heeft 2 museums mee opgezet en ingericht. Hij heeft naar de brand gezorgd voor een loods voor tijdelijke opslag en herstelwerkzaamheden van de museum collectie. Een persoon met vele organisatie kwaliteiten, waarvoor hij o.a. in 2019 een koninklijke onderscheiding voor heeft mogen ontvangen.
- Ben Ficker is 21 jaar actief als vrijwilliger. Hier is hij een zeer verdienstelijk lid van de schutterij Sint Anthonius Tegelen, evenzo bij het Rode Kruis, waar hij 40 jaar als vrijwilliger actief voor was. Sinds het museum in Steyl-Tegelen is, is Ben actief als baliemedewerker. Hij vervult die taken met grote plichtsgetrouwheid.
- Truus en Paul Heeskens zijn samen 16 jaar actief als vrijwilliger. Merendeels is Paul de rustige persoon en doet Truus het woord. Met name in de coronatijd moest men even een pas op de plaats maken, ook omwille van de broze gezondheid van Paul. Truus heeft zich bekwaamd als jurylid, een rol die ze vervult bij de noord-Limburgse bond Juliana. Momenteel verzorgen Truus en Paul met veel plezier de baliefunctie binnen ons museum.
- Jan van Herten is 15 jaar actief als vrijwilliger. Voor die schutterij en de gemeenschap is hij telkens onderweg, om geschikte projecten en doelen te vinden, sponsors bij te zoeken en over de streep te trekken. Bij het museum vervult hij – vergezeld van zijn echtgenote – baliediensten, maar denkt hij ook telkens mee over hoe zaken het beste gerealiseerd kunnen worden.
- Wiel van Leuken is al 16 jaar actief als vrijwilliger en met Harrie Caris was hij lang betrokken bij het museum, nu heeft hij in Nelly van Heugten een museumpartner. Voor het museum verzorgde hij onder meer een replica van de winnaarstrofee d’n Um.
- Wiel van den Munckhof is alweer 19 jaar actief als vrijwilliger. Van de schutterij van Beringe bezorgde Wiel het museum alle uniformen die hij in de loop van vele jaren gedragen heeft. Ook een Koninginnekleed wist hij voor het museum te verzorgen. Hij verricht baliediensten.
- Wim Smedts is alweer 21 jaren actief in het museum. Hij is één van de personen die rondleidingen verzorgt voor groepen. Hij doet dat met een grote deskundigheid van het schutterswezen.
- Jeu Stoffels is 14 jaar actief als vrijwilliger. Hij is bij het museum gekomen om nuttig vrijwilligerswerk te kunnen doen in een tijd dat zijn werk was weggevallen. En hij heeft bij het museum en de woensdagploeg zijn draai gevonden, ondanks het feit dat Jeu geen schuttersachtergrond heeft. Met zorg en toewijding en met creatieve inslag doet hij zijn werkzaamheden. Hij heeft zich zozeer de materie van de schutterswereld eigen gemaakt en geeft ook rondleidingen. Momenteel verdiept hij zich ook in de techniek achter licht en geluid.
- Henk Vossen is alweer 24 jaar actief in het museum en zijn verdiensten zijn alom bekend. Hij was de voorzitter van het museum en is nog immer actief als erevoorzitter in het bestuur.
- Luc Wolters is al 19 jaar verbonden aan het museum. Hij was in eerste instantie vrijwilliger geworden van het Limburgs Schutterij Museum. Vanaf 2005 tot heden is Luc aangesteld als conservator van ons museum. Hierbij heeft hij als taak het cultureel erfgoed van beide Limburgen te bewaken. Luc is een persoon welke mensen op een fantastische wijzen met zijn verhalen kan boeien m.b.t. het schutterswezen.
- Een historicus welke expositie op een vakkundige manier gestalte geeft, waarbij hij alle vrijwilligers de vrijheid geeft om mee te denken met hun ideeën. Een verbinder pur sang die iedere woensdag alle vrijwilligers laat meedenken om ons Limburgs Schutterijmuseum nog mooier en fraaier te maken.
- Gré Holthuijsen is 31 jaar actief als vrijwilliger. Op aanvraag van wijlen Coen Holthuijsen is zij telkens de kaarten bij verjaardagen gaan verzorgen. In goed overleg is Gré per 1 september 2021 gestopt met deze werkzaamheden.
- Ria Jorissen is al 26 jaar actief als vrijwilliger. Zij is de partner van Sjeer Jorissen en heeft op lokaal een hoop vrijwilligers werk verricht, waarvoor ze recent gehuldigd is. Voor het museum heeft ze onder meer veel naai- en borduurwerk verricht, om vlaggenfoedralen te maken. Ook heeft ze een beschadigde drapeau volledig hersteld met borduren en deze ingelijst en al bij het museum bezorgd. Ria verzorgt verder binnen ons museum baliewerk, horeca en verteld gaarne bijzonderheden binnen ons museum aan bezoekers.
- Sjeer Jorissen is 31 jaar actief als vrijwilliger. Als compagnon van Wiel Kruitwagen is hij bij het museum verzeild geraakt. Zijn grote belangstelling geldt de documentatie van het museum. Hier is hij misschien wel bijna full time mee bezig, facebook en websites afspeurend naar oud en nieuw schuttersnieuws dat een aanvulling is voor het museum en voor het schutterstijdschrift. Hij verzorgt ook baliediensten en vertelt bij die gelegenheden de bezoekers vaak het nodige over de schutterswereld, die zijn hart en ziel is. Ook heeft hij veel attributen voor het museum verzorgd. Hobby: windbuksschieten, dat hij ook begeleidt voor de jeugd die het museum bezoekt.
- Tjeu Meulen is al 34 jaar actief als vrijwilliger. Bij het museum gekomen nadat dit in 1989 in Stramproy gevestigd was en Tjeu Meulen ondersteunt het museum, waar hij maar kan en is een gouden vrijwilliger.
- Thei Schulpen is al 37 jaar actief als vrijwilliger. Hij is al 37 jaar betrokken bij het museum, eertijds ook in de beheersstichting. Thans is hij toezichthouder aan de entreebalie.
- Peter Segers is 34 jaar vrijwilliger van het museum. Hij is samen met Tjeu Meulen bij het museum gekomen nadat dit in 1989 in Stramproy gevestigd was. Peter is altijd de vriendelijkheid zelve.
- Jan Wilmsen is 35 jaar vrijwilliger en in navolging van Harrie Thissen, die het museum naar Steyl-Tegelen haalde, moest Jan vrijwilliger worden. Jan is bestuurslid, actief in de woensdagploeg, een harde werker, manusje van alles, stoelen rechtzetten, klussen.
Al deze vrijwilligers zetten zich in voor ons museum en dan zijn er nog de vele vrijwilligers, die er mede voor zorgen, dat het Limburgs Schutterij Museum geopend kan worden en nog immer uitgebreid. Op deze woensdagmiddag werden de jubilarissen in het zonnetje gezet en werd er vooral met elkaar gesproken over het Limburgs Schutterij Museum, de bondsschuttersfeesten en vooral over het einde van de sjütdown en we elkaar weer kunnen zien op de sjöttewei.
Schenking van een kroonluchter
De vrijwilligers van het Limburgs Schutterijmuseum stellen alles in het werk o op zaterdag 6 juni 2021 de tentoonstelling rondom de Passiespelen te laten beginnen, maar ook wordt er volop doorgewerkt aan het Limburgs Schutterij Museum. Zo schonk de familie Pasch een chandelier (Hanglamp) in bruikleen aan het museum. Deze handlamp is ontworpen door Kunstenaaar Pii Daenen en natuurlijk bent u van harte welkom om na 6 juni het museum te komen bezoeken.
Foto’s zijn van Tiny Linssen.
Henk Vossen Lid én Ridder in de Orde van Oranje Nassau
Theo Hagens benoemd tot lid in de Orde van Oranje Nassau
De erevoorzitter van het Limburgs Schutterij Museum werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau, maar er was nog één feestje te vieren, want de penningmeester van het Limburgs \schutterij Museum, Theo Hagens werd benoemd tot lid in de Orde van Oranje Nassau.
Al 40 jaar zet Theo Hagens zich in voor Vastelaovesgezelsjap D’n Oeles en de Tegelse vastelaovend. Als penningmeester, lid van de Raad van Elf, ceremoniemeester, voorzitter van de prinsencommissie, afgevaardigde van de Samenwerkende Tegelse Vastelaovesgezelsjappe en lid van de Senaat stond en staat de heer Hagens altijd klaar voor D’n Oeles. Ook zette hij zich in voor de fiscale commissie van de Samenwirkende Limburgse Vastelaovesvereniginge. Verder zette hij zich in voor de oprichting van een joekskapel en was hij lid van de muziekcommissie.
De vastelaovend zit hem duidelijk in het bloed, maar hij zet zich ook in voor andere culturele en maatschappelijke activiteiten. Zo is hij penningmeester van de Stichting Tegele Laef en van Stichting Limburgs Schutterij Museum in Steyl. Verder was hij nog penningmeester van Stichting De Langsten Daag Tegele, Stichting Huis van de Wijk D'n Bongerd en Stichting Hockeysport Venlo.
Het heeft Zijne Majesteit de Koning dan ook behaagd om Theo Hagens te benoemen tot lid in de Orde van Oranje-Nassau. (Foto's Kino Linders)
Samen met mensen onderweg
Oud-pastoor Jan Billekens overleden
Op zaterdag 17 april is in Horst oud-pastoor en oud-rector Jan Billekens overleden. Hij is 96 jaar geworden. Sinds het overlijden van emeritus-pastoor Jef Penders (100) begin dit jaar was Billekens de oudste priester van het bisdom Roermond.
Petrus Johannes (Jan) Billekens werd op 18 november 1924 in Sevenum geboren. Hij werd op 21 maart 1953 in Roermond tot priester gewijd. Vervolgens werd hij benoemd tot kapelaan van de parochie H. Hubertus in Blerick. In 1961 werd hij kapelaan van de parochie H. Hart van Jezus in Venlo.
Met ingang van 30 juni 1970 kreeg Billekens een benoeming tot pastoor van de parochie H. Rochus in Tegelen (Steyl). Die functie bekleedde hij bijna 10 jaar. Op 1 oktober 1980 trad hij aan als rector van het verpleeghuis Maria Auxiliatrix in Venlo. Deze taak bleef hij uitoefenen tot aan zijn emeritaat in 1989. Daarna heeft Billekens nog zeer geruime tijd zijn priesterlijke diensten aangeboden, met name in diverse verpleeghuizen in de regio Venlo.
De plechtige uitvaartdienst vond in beperkte kring plaats op vrijdag 23 april om 11.00 uur in de parochiekerk van de HH. Fabianus en Sebastianus in Sevenum, met aansluitend de bijzetting in de kapel op de begraafplaats van Sevenum.
Bron: Bisdom Roermond.
De Passie in het schutterijmuseum
STEYL-TEGELEN – Eens in de vijf jaar is Tegelen in de ban van de Passiespelen. Hiermee wordt het lijden en sterven van Jezus Christus uitgebeeld. De Passiespelen vinden al sinds circa 1928 plaats in Tegelen, waar een speciaal theater, de Doolhof, gebouwd is voor dit bijzondere evenement. De omvang hiervan mag blijken uit het feit dat het schouwspel van de Passiespelen gedurende het gehele seizoen 2021 plaatsvindt, elke zondag en nog op andere dagen van april tot september, in totaal 58 voorstellingen! De cast bestaat uit bijna zestig spelers, het grote koor uitgezonderd. Overigens, mede dankzij de Passiespelen is er een decennialange toneel- en theatertraditie, die enkele landelijk bekende Tegelse podiumkunstenaars van formaat heeft voortgebracht.
Het passieverhaal wordt ook verbeeld door de kruiswegstaties die in elke kerk hangen en die de opeenvolgende gebeurtenissen tonen die het levenseinde door de kruisiging van Jezus tonen. De in Steyl atelier houdende kunstenaar Dick Evers heeft met Michelle van Asperen en Jacques Spee een actuele en inspirerende kruisweg gerealiseerd, waarin beoogd wordt de essentie van het lijdensverhaal te tonen. DICX Kruisweg is daarmee een perfecte aanvulling op het passieverhaal.
Her Limburgs Schutterij Museum maakt al enkele decennia deel uit van de grote culturele gemeenschap Steyl-Tegelen, waarin diverse musea, kunstenaars en culturele activiteiten van kloosters samenwerken en tot ontplooiing komen. En waarin de Passiespelen en kunstenaars te Steyl ook een rol van betekenis spelen. Tijdens de zomermaanden zoekt het Limburgs schutterij Museum actief naar invulling van het museale aanbod in de vorm van een wisselexpositie. De ene keer ligt het thema daarvoor in het verlengde van het schutterswezen – zoals de Rembrandt-expositie in 2019 – terwijl de tijdelijke tentoonstelling in 2021 dus in het teken staat van De Passie die in schilderijen en als schouwspel getoond wordt. Hierin worden naast DICX uitzonderlijke kruiswegstaties tal van bijzondere voorwerpen en attributen met een verhaal getoond, naast uiteraard een omvangrijk beeldmateriaal van de Passiespelen door de decennia heen. De expositie vormt daarmee een welkome voorbereiding of aanvulling op een eventueel bezoek aan een voorstelling van de Passiespelen zelf. Voor de speelkalender, zie: passiespelen.nl.
De wisselexpositie over de Passiespelen Tegelen en DICX Kruisweg in het Limburgs Schutterij Museum loopt van zondag 6 juni tot en met 29 augustus 2021
Op vertoon van uw entreekaart van Passiespelen 2021 ontvangt u bij uw toegangskaart (€7,50) gratis een kop koffie of thee.
De bieleman is verplaatst
Bieleman verplaatst
Wie het Limburgs Schutterijmuseum op de oude locatie (Sint Gregorklooster te Steyl) bezocht heeft, weet zich nog zeker de bieleman te herinneren. Zoals u allen weet werd op 10 april 2008 het toenmalige museum getroffen door een uitslaande brand.
Een bieleman (bijlman) is een man die voorop loopt in optochten van schuttersgildes. ... In het verleden was de functie van de Bielemannen om met hun bijlen eventuele hindernissen uit de weg te ruimen. Doorgaans dragen ze een kolbak, een zware baard, een leren voorschoot en een bijl met een lange steel.
De bieleman staat nu nog op de oude plaats, maar behoort natuurlijk te staan in de nabijheid van het Limburgs Schutterij Museum aan de Rozenstraat 18 te Steyl. Voor deze verhuizing zijn de voorbereidingen getroffen en nadat de bieleman op zijn nieuwe plek staat, zal op een bijzondere manier de eerste weg bereidt worden voor de bezoekers van het museum.
Woensdag 10 maart was het zover. Dankzij een subsidie vanuit de Weldadige Stichting van Heutz werd de verhuizing waarheid en heeft de bieleman nu een prominente plek bij zijn Limburgs Schutterij Museum.
Donderdag 18 maart wordt de verlichting van de Kerk en de Bieleman nog afgerond en zal de bieleman de taak om het museum te beschermen op zich nemen.
DICX Kruisweg
De Kruisweg is een traditioneel onderdeel ter voorbereiding op Pasen. Het is een nabootsing in de vorm van schilderijen of beeldhouwwerken van de lijdensweg van Jezus vanaf zijn veroordeling tot en met zijn begrafenis. Een kruisweg stelt de gelovige in staat stil te staan bij de belangrijkste gebeurtenissen van deze lijdensweg. Meer dan een jaar werkten Dick Evers, Michelle van Asperen en Jacques Spee in hun atelier in de St. Gregorkapel op Steyl en hun atelier in Obbicht aan een heuse kruisweg, die afwijkt van de traditionele.
DICX Kruisweg, vernoemd naar de initiator, die in het Limburgs Schutterij Museum voor het eerst aan het publiek getoond wordt, valt onder andere op door het gewaagde kleurgebruik. Opmerkelijk is ook dat er in plaats van de gebruikelijke veertien, vijftien staties zijn. Een 0-statie is toegevoegd. Deze verbeeldt het grote niets, het begin van alles.
Voor zij aan de slag gingen hebben de kunstenaars zich uitgebreid in het lijdensverhaal en de feitelijke geschiedenis daar omheen verdiept. Dat heeft geleid tot opvallende, historisch verantwoorde aanpassingen. De meest in het oog springende is dat Jezus geen kruis, maar een – reflex gele – balk draagt. Hout was in het ‘Heilige Land’ duur. Men was er zuinig op. Op Golgotha stonden balken in de grond die jarenlang in gebruik bleven. Ze stonden permanent opgesteld op de terechtstellingsplaats. Alleen de zwaarste misdadigers, bij welke categorie Jezus door zijn Joodse rechters ingedeeld was, moesten een (dwars)balk naar de executieplaats dragen.
DICX Kruisweg is geschilderd in een stijl die misschien het best omschreven kan worden als modern realisme. De achtergronden zijn vaag weergegeven, de menselijke figuren gedetailleerd, anatomisch natuurgetrouw. DICX Kruisweg, kunst die verbaast én inspireert.
Want, de kruisweg boodschap is van alle tijden.
Werkbezoek wethouder cultuur Marij Pollux namens de gemeente Venlo
Wethouder Marij Pollux van de gemeente Venlo bracht een werkbezoek aan het Limburgs Schutterijmuseum om een indruk te krijgen van het Limburgs Schutterij Museum. Vele ideeën en ervaringen werden gewisseld. Kortom samen op weg naar de nieuwe tijden.
Kerst- en wensenboom bij het Limburgs Schutterijmuseum
Het blijven bijzondere tijden, Corona nam ons volledig in de macht en houdt ons voorlopig in de macht. Veel personen lopen met grote wensen, ze willen elkaar het beste wensen, daarom is het initiatief genomen om bij het Limburgs Schutterijmuseum een kerst-/wensenboom te plaatsen, waarin iedereen haar of zijn kerstwens kan hangen. Deze samenwerking is tot stand gekomen door Pater Roland (Sint Michaëlklooster, transportbedrijf Ewals, Coop en personeel Superclean, Wijkraad Steyl, Groenteproductie Flevoland, bewoners Rochusstraat en Pacellilaan, Gemeente Venlo, het Wereldpavilljoen Steyl en het Limburgs Schutterij museum.
Speuren, zoeken en ontdekken in Steyl
Met deze drie toppers ontdek je Steyl en omgeving. Mooie wandelroutes zijn voor je samengesteld door de inwoners van Steyl. Zo weet je zeker dat je geen enkel mooi plekje in Steyl mist.
Speuren, zoeken en ontdekken in Steyl
Wat een goed idee dat jij op zoek gaat naar de mooiste plekjes van Kloosterdorp Steyl. Steyl herbergt een unieke verzameling van bijzondere historische gebouwen en tuinen. In Steyl zijn drie wandelroutes, te weten 5, 11 of 16 kilometer, deze starten bij het veer.
Ga op zoek naar de locatie van het detail op de foto’s. Heb je alle locaties gevonden? Lever de kaart dan in bij één van de ondernemers in Steyl of mail de oplossingen naar info@kloosterdorpsteyl.nl en maak kans op leuke prijzen.
Wandelroutes Kloosterdorp Steyl
Steyl was tot ver in de 19e eeuw een welvarend handelsdorp. De bocht in de Maas en de steile helling waren geschikt om een aanlegsteiger te bouwen als losplaats voor de schepen. Tevens lag het niet ver van het Pruisische achterland. Er werden grote handelshuizen en villa’s gebouwd. De Duitse priester Arnold Janssen kocht in 1875 een herberg aan de Maas met als doel hier een opleiding te starten voor missionarissen.
Gedurende enkele jaren werd er in hoog tempo gebouwd en er kwamen drie kloosters met daarbij behorende monumentale gebouwen. Het Missiehuis Sint Michael, met opleidingen voor priesters en broeders, het Heilig Hartklooster, waar meisjes intraden in het slotklooster. Hier wordt 24 uur per dag gebeden.
Er ontstond een wereldcentrum in Steyl doordat de missionarissen over de hele wereld werden uitgezonden. Tevens wilde Arnold Janssen de kloosters geheel zelfvoorzienend maken. Hij stond open voor nieuwe dingen. Hij bouwde boerderijen in Tegelen en Belfeld voor veeteelt en akkerbouw.
Ook bouwde hij een grote drukkerij, hier werden tijdschriften gedrukt voor het Duitstalige achterland. Begin 1900 werd er een echte elektriciteitscentrale gebouwd om de kloosters en de drukkerij van stroom en verwarming te kunnen voorzien.
Dit is het Ketelhuis. De bezoekers kunnen tegenwoordig de stoomturbines in volle glorie aanschouwen. Tevens is hier het kloosterambachten-museum. Ter educatie van de missionarissen werd er een Missiemuseum en tropische leertuin gebouwd. Dit is een zéér interessant museum en de tropische tuin is ook een museum. Deze tuin heet de Jochumhof, naar de Stichting Pater Jochum.
Waar vroeger de drukkerij was gevestigd is nu het Wereldpaviljoen. Bezoekers kunnen hier met het ‘vliegtuig’ naar Nicaragua en met de ‘bus’ een kijkje nemen in het Afrikaanse land Ghana. Kinderen kunnen hier spelenderwijs andere culturen leren kennen en volwassenen kunnen zich verbazen hoe het leven in die landen nu nog is. In het museum de Tiendschuur treft u een grote collectie aardewerk aan. In dit gebied werd vroeger klei gedolven en men maakt dakpannen, maar ook kunstvoorwerpen. Hierdoor zijn er diverse kunstateliers neergestreken in Steyl.
Ook kunt u een bezoek brengen aan het missiehuis en de twee zusterkloosters. Via de zijingang is de kapel van het slotklooster te bezoeken.
In de voormalige Sint Rochuskerk is nu het Limburgs Schutterijmuseum gevestigd. Hier is een permanente expositie te zien van de Limburgse schutterijwereld.
De Gouden Koets in bruikleen in schutterij museum
Iedereen die het Limburgs Schutterijmuseum ooit al bezocht heeft, werd natuurlijk getrokken door de prachtige opstelling van de Gouden Koets, de prominent in de vitrines tentoongesteld is. Deze opstelling is afkomstig uit de handen van Theo van Lieshout en Frank Poeth. Woensdag 4 november 2020 werd de gouden koets officieel geschonken aan het Limburgs Schutterij Museum.
Ontstaan Gouden Koets
Op 6 september 1898 schonken de inwoners van Amsterdam de Gouden Koets aan Koningin Wilhelmina. De Gouden Koets is vooral bekend omdat hij jarenlang is gebruikt op Prinsjesdag. De Nederlandse koning en koningin worden normaal gesproken in de koets naar de Ridderzaal gebracht om daar de Troonrede voor te lezen. Vanwege een grootscheepse restauratie van het gouden rijtuig, wordt sinds 2016 de Glazen Koets gebruikt. De Koets wordt getrokken door acht paarden Aan de bovenkant van de koets zijn de wapens van de toenmalige elf provincies en het wapen van de stad Amsterdam te vinden. De wapens zijn niet allemaal even groot. Het wapen van Noord-Holland is net een slagje groter, net als het stadswapen van Amsterdam. De Gouden Koets moest uitgroeien tot nationaal symbool, maar natuurlijk moest wel duidelijk blijven dat het rijtuig ooit geschonken werd door Amsterdam.
De traditionele rit met de Gouden Koets begint op Prinsjesdag altijd vanaf Paleis Noordeinde en de Gouden Koets wordt daarbij natuurlijk begeleidt door de o.al de Cavalerie en langs de kanten staan tegenwoordig vaker delegaties vanuit de provinciën. Zo stonden ook enkele malen een afvaardiging van de schutterijen langs de kat. Voor het laatst was dit in 2014, toen de schutterij Sint Joris Wessem en Sint Sebastianus Puth deelnamen.
De overdracht
Één van de leden van de Cavalerie was destijds Theo van Lieshout. Deze kende natuurlijk ook een fantastische hobby. Hij maakte de Gouden Koets tijdens de opstelling van Prinsjesdag, in miniatuur. De Gouden Koets, de Huzaren en de Bereden Escorte worden in de opstelling afgebeeld. De Gouden Kroon op de koets werd gemaakt door Frank Poeth. Nadat Theo van Lieshout ruimte tekort kwam in zijn woonhuis ging hij opruimen. Om zomaar afstand te doen van deze unieke miniatuurproductie deed geen recht aan de vele inspanningen, die hij besteedt had aan dit kunstwerk. Dagen, weken, mogelijk maanden heeft hij hieraan gewerkt en hij doet dit zelf af met ‘tja een uurtje of 200’.
In het bijzijn van bestuur en vrijwilligers van het Limburgs Schutterij Museum werd de officiële overdrachtsakte ondertekend en kunnen de bezoekers van het Limburgs Schutterijmuseum genieten van deze prachtige miniatuur opstelling van de Gouden Koets tijdens Prinsjesdag.
Nieuwe stichtingsvoorzitter Limburgs Schutterij Museum
Per 1 september 2020 vond er een voorzitterswissel plaats binnen de Stichting Limburgs Schutterijmuseum. Henk Vossen neemt afscheid als voorzitter en wordt opgevolgd door Gerard Fokkens. Met de benoeming van Gerard Fokkens is het bestuur van mening een waardige opvolger te benoemen, die de komende jaren de belangen van het Limburgs Schutterij Museum zal vertegenwoordigen.
Henk Vossen was sinds 1997 voorzitter van het museum in Steyl, dat gelieerd is aan de Oud Limburgse Schuttersfederatie en ijverde voor het behoud van de schutterijcultuur en haar erfgoed in Nederlands en Belgisch Limburg. Onder zijn bewind werd tot tweemaal toe museale huisvesting gerealiseerd in Steyl. Eerst in één van de kloosters en na de verwoestende brand in 2008, waarbij ook een deel van de collectie verloren ging, in de voormalige Rochuskerk. Vooral op initiatief van Vossen is de kerk verbouwd tot een multifunctionele accommodatie, die ook geschikt is voor het houden van exposities en concerten.
Gerard Fokkens is zeer actief in het verenigingsleven. Hij is meer dan 50 jaar lid van Scouting Tichlouw. Voor zijn inzet werd hij in 1985 onderscheiden met de Gouden Jacobsstaf en een jaar later de Trias Tegula. Tevens is hij vanaf 1963 lid van de Tegelse Tafeltennis Club, waarvan o.a. twaalf jaar als voorzitter. Die laatste functie bekleedde hij ook elf jaar lang bij Vastelaovesgezelsjap D’n Oeles. In 2006 werd hij voor zijn verdiensten op maatschappelijk en sociale vlak beloond met een koninklijke onderscheiding. Momenteel is Gerard penningmeester van Stichting Gevelmozaiëk St. Martinushof te Tegelen en voorzitter van Stichting Cultureel Erfgoed van Tegelen welke o.a. de Harmoniezaal in het centrum van Tegelen weer aan de gemeenschap terug wil geven.
Unieke aanwinst Limburgs Schutterij Museum
Zaterdag 18 augustus 2018: Het moment dat Leo Niessen van de schutterij Sint Martinus uit Linne een schot loste, wat hem zijn hele leven zal blijven heugen.
Hij schoot zich tot de Europese schutterskoning en mag zodoende in de periode 2018-2021 zich, samen met zijn eega, Irma Niessen presenteren als het Europees schutterskoningspaar.
Natuurlijk gaat een Europese schutterskoning vergezeld met een prachtig koningszilver en in het Europese schutterswezen is de papegaai het symbool van de koningsvogel. Ook zijn de specifieke kenmerken vanuit het Bisdom Aken in dit koningszilver vastgelegd.
Dit unieke koningszilver kent maar één exemplaar en is in het bezit van de schutterskoning. In augustus 2021, wanneer (mogelijk) het Europees Schutterstreffen plaatsvindt in Deinze, zal hoogstwaarschijnlijk het koningszilver ook met de nieuwe koning meereizen door het Europese land.
Blijvende herinnering
Het Limburgs Schutterij Museum in Steyl is natuurlijk de plek waar het cultureel historisch erfgoed van de Nederlandse en Belgische schutterijen gedeeltelijk is ondergebracht en is tentoongesteld. Ook wordt in het museum mini-exposities ingericht, waaronder destijds de mini-expositie over het Europees Schutterstreffen in Leudal (2018). Met in het achterhoofd deze gedachten gingen Leo en Irma nadenken hoe zij, nadat hun Europese avontuur grotendeels voorbij is en de herinneringen blijven, er ook voor te zorgen dat de Europese schutterskoning in Limburg een plek in de roemrijke historie gaat krijgen.
Een replica van het koningszilver kwam al snel naar voren, gevolgd door een oproep op Facebook. De digitale snelweg kent geen grenzen. Gildebroeder Alfons Benen uit het Gelderse land, docent elektrotechniek meldde zich en het balletje begon te rollen. Dankzij de moderne technieken, nam Alfons de opdracht aan om te trachten een replica te maken van het koningszilver en dit was zeker geen gemakkelijke opdracht, want de contouren, de typische kenmerken van het zilver, moesten in de replica duidelijk zichtbaar zijn en werd ook besloten om het schaalmodel 1,5 x groter te maken dan het werkelijke koningszilver.
Woensdag 24 juni 2020 kwamen in het Limburgse schutterij museum het Europees koningspaar met de adjudanten, Alfons Benen, vertegenwoordigers van het Limburgs Schutterij Museum en de Oud Limburgse Schuttersfederatie om de Europese koningsplaquette over te dragen aan het museum, zodat het koningszilver een blijvende en prominente ‘plek’ krijgt binnen het schutterij museum.
Euregionale samenwerking
Natuurlijk behoort in een Europese schuttersgemeenschap ook de internationale verbroedering hoogtij te vieren en zo zal ook in het schuttersmuseum in Mönchengladbach een replica worden overhandigd. Natuurlijk nodigen wij ook iedereen uit om de replica te komen bekijken, kijk voor de openingstijden op www.schutterijmuseum.nl.
Foto's Rob Schouwenberg
— met Alfons Benen en Leo Niessen.
Coen Holthuijsen, Reuver.
Foto: Luc Wolters.
In memoriam Coen Holthuijsen,
oud-lid St.-Antonius Tegelen, vrijwilliger bij het Limburgs Schutterij Museum. Koninklijk onderscheiden. Opgenomen in de Orde van de Rode Leeuw in 1993, officier en manteldrager in 2002. Geboren te Tegelen 1 februari 1944, overleden na een kortstondige ziekte te Venlo 26 maart 2020. De crematie vond in stilte plaats.
C.M.J.W. (Coen) Holthuijsen, woonachtig te Reuver, vervulde van 1966 tot 1998 diverse bestuursfuncties bij schutterij St.-Anthonius te Tegelen. Hij was mede-initiatiefnemer van de nieuwe uniformen (in 1978 en 1985). Daarnaast was hij tien jaar bestuurslid van de gezamenlijke Tegelse Schutterijen. Sinds 1989 was hij secretaris van de Beheersgroep van het Limburgs Schutterij Museum te Steijl, waar hij tot het laatst deel uitmaakte van de groep toezichthouders. Vanaf 1992 was hij jurylid en tevens secretaris van de jury van de Midden-Limburgse Schuttersbond. Van 1994 tot 2001 was hij jurylid van het Limburgs Dames Schuttersfeest. Daarnaast was hij 12½ jaar secretaris en jurylid van het Dekenaal schuttersfeest in het Dekenaat Roermond. Buiten het schutterswezen heeft hij ook diverse andere verdiensten. Vanaf 1988 was hij vele jaren koster, lector, collectant en acoliet bij begrafenissen van de Sint-Martinusparochie te Tegelen. Hij was lid van toneelvereniging Zet door. Coen Holthuijsen is 2006 benoemd tot lid in de Orde van Oranje Nassau en vierde dat jaar ook zijn veertigjarig lidmaatschap van de OLS-Federatie.
Herm Gommans, Tegelen.
Zelfportret.
In memoriam Herm Gommans,
oud-bestuurslid en initiatiefnemer Limburgs Schutterij Museum. Geboren 6 januari 1936, overleden Tegelen 16 april 2020.
Op 84-jarige leeftijd is Tegelenaar Herm Gommans overleden.
Immer actief, altijd bescheiden: “Herm bleef het liefst anoniem”. Herm Gommans gaf jarenlang leiding aan de modelmakerij, die zijn vader in 1927 startte. Hij gold als een meester in zijn vak, die zijn artistieke talent veelvuldig in dienst van de gemeenschap stelde. Eén van zijn laatste creaties was een nieuwe sjtek voor de ceremoniemeester van carnavalsvereniging D’n Oeles.
Hij was bijzonder actief in het Tegelse verenigingsleven. Gommans had een groot aandeel in de komst van het Limburgs Schutterij Museum naar Steyl. Bij de vestiging in kloosteronderdeel oud-Sankt-Gregor en na de brand in de voormalige Rochuskerk spendeerde hij vele weken aan planning, inrichting en huisvesting. Herm was actief als bestuurslid van de museumstichting. Hij werd daarvoor door het schutterswezen geëerd met de Orde van de Rode Leeuw (2006). Als voorzitter van de stichting Kruisen en Kapellen was hij betrokken bij de verplaatsing van de Theresiakapel bij speeltuin Klein Zwitserland.
Ook zette hij zich in voor de Tegelse vastelaovend, onder meer als voorzitter van de organisatie van ‘Jao det is Tegels’ en de Tegelse Revue, die in 2007 voor het laatst werd opgevoerd bij het 55-jarig bestaan van D’n Oeles. Herm Gommans was verder onder meer kerkmeester van de Martinusparochie, vicevoorzitter van de Tegelse Passiespelen, bestuurslid van stichting Tegelse Cultuur en medeoprichter van de Garde Tegeliers. Bij alles wat hij deed, wilde hij het liefst op de achtergrond blijven. “Dan zei hij altijd: dink t’r aan, ich wil nörges geneump waere. Dao haet nemus get mei te make”, weet Dré Schouwenberg, die op cultuurvlak veel met Gommans optrok. “Maar omdat Herm een echte verbinder was, werd hij toch vaak gevraagd om als voortrekker op te treden. Hij kwam graag onder de mensen, barstte altijd van de ideeën en hield op z’n tijd van een kwajongensstreek.”
Zijn inzet voor de gemeenschap werd beloond met de benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Daarnaast ontving hij plaatselijke onderscheidingen als de Trias Tegula, de Vot met Oëre van loterijclub De Toekomst en de Pannekletser van carnavalsvereniging De Beerpiëp.
Marcel van Lier
(de auteur schreef 16.04.2020 een In Memoriam voor De Limburger)
Europese schuttersorde en Limburgse eretitel voor Henk Vossen
Tegelenaar Henk Vossen ontving woensdagavond een hoge orde van de Europese schuttersfederatie EGS en werd door de Provincie Limburg benoemd tot ere-ambassadeur van cultuur.
Bijzonder is vooral de toekenning van het bronzen kruis van verdienste door de Europäische Gemeinschaft historischer Schützen (EGS), omdat deze onderscheiding hoogst zelden wordt uitgereikt aan iemand die zelf niet als schutter actief is. Museumconservator Luc Wolters spreekt zelfs van een ‘unicum’.
Het dubbele eerbetoon viel de preses van de Stichting Limburgs Schutterij Museum ten deel vanwege zijn verdiensten voor het schutterswezen in Limburg. Henk Vossen is sinds 1997 voorzitter van het museum in Steyl, dat gelieerd is aan de OLS-federatie en ijvert voor het behoud van de schutterijcultuur en haar erfgoed in Nederlands en Belgisch Limburg. Onder zijn bewind werd tot tweemaal toe museale huisvesting gerealiseerd in Steyl. Eerst in één van de kloosters en na de verwoestende brand in 2008, waarbij ook een deel van de collectie verloren ging, in de voormalige Rochuskerk. Vooral op initiatief van Vossen is de kerk verbouwd tot een multifunctionele accommodatie, die ook geschikt is voor het houden van exposities en concerten.
Hoewel hij zelf nooit lid is geweest van een schutterij, maakt de 74-jarige Tegelenaar zich al ruim twee decennia sterk voor het behoud van dit typisch Limburgse erfgoed. „Hij is een ware ambassadeur voor het schutterswezen”, aldus deputé Robert Housmans, die de provinciale eretitel uitreikte tijdens de nieuwjaarsborrel voor de circa tachtig vrijwilligers van het museum. De Europese schuttersorde werd namens het bestuur van de EGS overhandigd door penningmeester Louis Litjens uit Helden. Henk Vossen, ondernemer en gelouterd rallycoureur, ontving de internationale onderscheiding uit waardering voor zijn grensoverschrijdende inspanningen binnen het euregionale schutterswezen. Hij werd eerder opgenomen in de broederschap van de Rode Leeuw, een Limburgse schuttersorde, en koninklijk onderscheiden voor zijn brede maatschappelijke inzet.
Afscheid vrijwilligersechtpaar uit Ermelo
Tijdens de vrijwilligersbijeenkomst is aandacht uitgegaan naar het echtpaar Ytsje en Johannes de Kroon uit Ermelo. Zij zijn jaren geleden gecharmeerd geraakt door het Limburgse schutterswezen en jarenlang op de camping neergestreken bij gelegenheid van het Oud-Limburgs Schuttersfeest. Het heeft Johannes ertoe gebracht een documentatiecollectie over de schutterijen aan te leggen, die hij enkele jaren geleden heeft overgedragen aan het Limburgs Schutterij Museum. Geregeld heeft het echtpaar het museum als vrijwilliger bezocht om zelf de museale documentatie bij te werken en aan te vullen. Maar nu was dan toch door leeftijd en gezondheid het tijdstip gekomen dat de reis van en naar Ermelo bezwaarlijk werd. Aan de actieve invulling als vrijwilligers van het Schutterijmuseum komt daarmee noodgedwongen een einde, dat namens het museum met een dankwoord en een bosje bloemen onderstreept werd. Maar daarmee komt beslist geen einde aan het warme gevoel dat Johannes en Ytsje voor de Limburgse schutters koesteren.
Museumconservator Luc Wolters (links) toont samen met vrijwilliger Johannes de Kroon een 5000-delige legpuzzel van de Nachtwacht.
(Foto Paul van Soest/De Limburger)
Expositie over Rembrandt en de Nachtwacht
Het Limburgs Schutterij Museum komt dit jaar met een bijzondere tentoonstelling over leven en werk van Rembrandt van Rijn. Het beroemdste schilderij dat hij op doek zette, is immers een schuttersstuk.
2019 Rembrandtjaar
Het is dit jaar 350 jaar geleden dat de grootste vernieuwer uit de geschiedenis van de schilderkunst zijn ogen sloot. Daarom zijn er landelijk tal van tentoonstellingen, die het werk van deze beroemde schilder weer voor het voetlicht halen. De enige Limburgse expositie in het Rembrandtjaar vindt plaats in het Limburgs Schutterij Museum in Steyl, waar de schilder, zijn werken en zijn bekendste schilderij, de wereldberoemde Nachtwacht, uit de verf gehaald worden.
Rembrandts beroemdste schilderij
De Nachtwacht is het veruit bekendste schilderij van Rembrandt Harmenszoon van Rijn. Wie dit werk van wereldfaam niet kent van het Rijksmuseum, die is het wel tegengekomen in kunstboeken, documentaires, krantenartikelen, maar evengoed op borden, kop en schotels en ontelbare andere gebruiksvoorwerpen. Niet alleen in Nederland! Niet voor niets is de Nachtwacht het beroemdste schilderij ter wereld.
De Nachtwacht is een schuttersstuk
En uitgerekend dat schilderij heeft een misleidende bijnaam. De ‘nachtwacht’ lijkt immers te duiden op een gezelschap burgers, dat ’s nachts de ronde doet en de veiligheid in het donker garandeert. Niets is minder waar: de mensen op het schilderij stralen en pronken, hetgeen het beste tot z’n recht komt in het zonlicht. De groep staat voor hun eigen gebouw, waar ze vergaderingen hield, gezamenlijke maaltijden en schietoefeningen. Want de Nachtwacht is een schuttersstuk!
De Nachtwacht staat daarom centraal in de expositie. Daarnaast is er aandacht voor ander werk van Rembrandt, de mens achter de schilder en het schutterswezen in het Holland van de zeventiende eeuw. Omdat hij één van de bekendste maar naar alle waarschijnlijkheid ook meest gekopieerde kunstenaars ter wereld is, heeft het museum amateurkunstenaars uitgenodigd om replica’s van zijn werk in te sturen. Een selectie uit het aanbod is te zien tijdens de expositie die vrijdag 17 mei werd geopend.
Koninklijke onderscheiding voor Jan Willems en Gerard Engels
Twee vrijwilligers die al jarenlang verbonden zijn aan het Limburgs Schutterij Museum in Steyl, werden aan de vooravond van Koningsdag door burgemeester Antoin Scholten gedecoreerd vanwege hun grote verdiensten voor de gemeenschap.
Beiden mogen zich voortaan Lid in de Orde van Oranje-Nassau noemen.
Foto’s: Rob Timmermans
Jan Willems
Jan Willems is sinds 1997 bestuurslid van het museum en verricht daarnaast diverse taken zoals kluswerkzaamheden, het restaureren van kostuums en het beheer van de geweren. De 81-jarige Tegelenaar draait ook kassadiensten, verzorgt rondleidingen en maakt de zaal gereed voor activiteiten. Jan is tevens vanaf 2000 vrijwilliger bij Zangvereniging Vriendenkring in Steyl. Als lid van de technische commissie draagt hij bij aan het opbouwen en afbreken van het podium en het inrichten en opruimen van de zalen waar het koor optreedt. Ook zet hij zich in voor de jaarlijkse loterij en voor sponsoracties, draait hij bar- en kassadiensten bij evenementen en zet hij de stoelen klaar voor de wekelijkse repetitie.
Gerard Engels
Gerard Engels (72), eveneens uit Tegelen, is vanaf 2002 secretaris van het Limburgs Schutterij Museum. Nadat het museum op de vorige locatie in klooster St.Gregor werd verwoest door brand, heeft hij restauratiewerk verricht en mee gezocht naar een nieuw onderkomen. Nadat dit werd gevonden in de nabijgelegen voormalige Sint Rochuskerk, heeft hij zich ingezet voor de inrichting van het museum.
Tevens is hij vanaf 1996 secretaris van de Garde Tegeliers, die zich als doel heeft gesteld het culturele erfgoed van Tegelen te bewaken en veilig te stellen. Diezelfde functie bekleedt hij hij sinds 1997 secretaris van Loterijvereniging de Toekomst (sinds 1997) en bij de
Vrienden van Harmonie Sempre Avanti (vanaf 2000). Tenslotte is Gerard Engels mede-initiatiefnemer van de stichting ‘Jao det is Tegels’, die jarenlang een carnavalsmiddag met optredens van lokale artiesten organiseerde.